ตอนที่ 7
ที่กรุงเทพฯในออฟฟิศของอภิชาติ ฤทธิชัยกับอภิชาติจ้องรูปภาพวิเคราะห์ทางคอมพิวเตอร์ของหนูพฤกษาที่เพื่อนของอภิชาติส่งมาให้ทางอินเตอร์เน็ตตาไม่กะพริบเพราะรูปนั้นเหมือนดาวมาก อภิชาติอธิบายว่านี่เป็นแค่ผลการวิเคราะห์เท่านั้น อาจจะบังเอิญใกล้เคียงกับดาวและผู้หญิงอีกหลายคนที่เราไม่รู้จัก
"ถ้าคุณอาหญิงเห็นรูปนี้จะต้องคิดว่าคุณดาวคือน้องษาแน่ๆ"
"นั่นนะสิ ต้องยุ่งวุ่นวายไปหมด โดยเฉพาะถ้าเรายังข้องใจว่าคุณดาวอาจเป็นนางเสือ"
ฤทธิชัยคิดอย่างนั้นเหมือนกัน ดังนั้น เขาจะให้คุณอาหญิงเห็นรูปนี้ไม่ได้ อย่างน้อยก็ไม่ใช่ตอนนี้ เราต้องแต่งรูปใหม่ไม่ให้เหมือนดาว อภิชาติสั่งลูกน้องให้จัดการทันที สองหนุ่มดูจนแน่ใจว่ารูปที่ได้เหมือนดาวแค่ยี่สิบเปอร์เซ็นต์ จึงสั่งให้ลูกน้องพิมพ์ภาพ จากนั้น ทั้งสองคนตรงไปหาคุณอาหญิงที่บ้าน เอารูปนี้ให้เธอดู
คุณหญิงรัตนาดูรูปแล้วผิดหวังที่ไม่ใช่ดาว ฤทธิชัยจะส่งรูปพวกนี้ไปยังสถานีตำรวจทุกจังหวัด ทุกอำเภอเผื่อว่าจะมีใครพบเห็น คุณหญิงรัตนาขอบใจทั้งคู่มากที่เป็นธุระให้
"เอ่อ...คุณดาวกับคุณจักจั่นจะมาถึงเมื่อไหร่ครับ" อภิชาติคิดถึงจักจั่นขึ้นมาตะหงิดๆ
"หนูดาวโทร.มาบอกว่ากำลังเดินทาง คงมาถึงตอนเย็นๆเราเจอกันที่ห้องอาหารทุ่มหนึ่งนะจ๊ะ"
ฤทธิชัยกับอภิชาติรับคำ แล้วขอตัวกลับ...ระหว่างนั่งรถกลับออฟฟิศ อภิชาตินึกถึงท่าทางผิดหวังของคุณอาหญิงแล้ว ชักไม่แน่ใจว่าที่เราสองคนทำไปถูกหรือเปล่า เราอาจทำให้แม่ลูกไม่ได้พบกัน
"ฉันรู้ แต่ตราบใดที่ฉันยังไม่แน่ใจเรื่องคุณดาวว่าเกี่ยวข้องกับนางเสือหรือเปล่า ฉันคิดว่าเราทำถูกแล้ว"
"แต่วันนั้นที่นายกับฉันจ๊ะเอ๋กับนางเสือ เราก็ลงความเห็นกันแล้วนี่หว่า ว่าคุณดาวไม่ใช่นางเสือ"
"สมองฉันบอกว่าไม่ใช่ แต่ใจฉันคิดว่าอาจเป็นไปได้ ฉันบอกนายตามตรงฉันก็สับสนเหมือนกัน คุณอาหญิงจะต้องรอ... จนกว่าโฉมหน้าที่แท้จริงของนางเสือจะถูกเปิดออกมา" ฤทธิชัยสีหน้าเป็นกังวล...
ดาวกับจักจั่นขับรถมาถึงชานกรุง แวะปั๊มเติมน้ำมันเตรียมพร้อมเผชิญรถติดในเมือง ขณะรอเติมน้ำมัน ดาวสังเกตเห็นรถตู้สองคันจอดอยู่ด้านในสุดใกล้ห้องน้ำท่าทีมีพิรุธ เงี่ยหูฟังจึงรู้ว่าพวกนั้นมาส่งยาบ้า
"จักจั่นดูน้ำมันให้เรียบร้อย...เดี๋ยวพี่มา"
ดาวปราดเข้าไปหาพวกนั้น สั่งให้ทิ้งของกับรถไว้แล้วกลับตัวกลับใจเสีย พวกนั้นเห็นสาวสวยบอบบางมาออกคำสั่งพากันหัวเราะคิก หนึ่งในพวกนั้นไม่รอช้าปล่อยหมัดขวาใส่ดาว หญิงสาวหลบแล้วเตะสวน เขาถึงกับเซถลา พวกที่เหลือกรูกันเข้าใส่ ไม่กี่อึดใจดาวจัดการพวกนั้นได้อย่างราบคาบท่ามกลางกลุ่มไทยมุง ดาวเดินแหวกฝูงชนเข้าไปหาเด็กปั๊ม บอกให้รีบโทร.แจ้ง 191 แล้วสองสาวพากันขึ้นรถขับออกไป
ooooooo
คุณหญิงพรพรรณเห็นอภิชาติกับฤทธิชัยกลับไปได้สักพักหนึ่ง จะเข้าไปถามลูกสาวเรื่องรูปถ่ายของหนูพฤกษา พอเห็นสีหน้าของเธอแล้ว คุณหญิงพรพรรณเดาออกว่าไม่ใช่หนูดาวอย่างที่ลูกสาวคิดไว้
"ไม่ใช่ค่ะ แต่อะไรบางอย่างทำให้ลูกผูกพันกับหนูดาวจนเกือบมั่นใจว่าหนูดาวคือหนูพฤกษา เป็น...เป็นความรู้สึกที่บอกไม่ถูก...เหมือนกัน เป็น..."
"ความรู้สึกระหว่างแม่กับลูก"
"ค่ะ...แต่ถึงอย่างไร ลูกก็ยังถูกชะตากับหนูดาวอยู่ดี บอกตามตรงถ้าพ่อแม่หนูดาวและหนูจักจั่นยินดียกให้ลูก...ลูกจะเลี้ยงดูให้ดีที่สุดเลยค่ะ" คุณหญิงรัตนาตาเป็นประกายเมื่อพูดถึงดาว
คุณหญิงพรพรรณนิ่งคิดอยู่อึดใจ ก่อนจะบอกว่าอะไรที่ลูกทำแล้วมีความสุข เธอก็ยินดี...
ไม่นานนัก ดาวกับจักจั่นก็มาถึงบ้านคุณหญิงรัตนา จักจั่นตื่นเต้นมากที่เห็นบ้านช่องใหญ่โตโอ่อ่า คุณหญิงรัตนาออกมาต้อนรับ ชมดาวว่าเก่งมากมาถึงจนได้ นึกว่าจะหลงทางเสียแล้ว ดาวมีแผนที่ที่คุณอาหญิงอีเมล์ไปให้เลยมาถูก แม้จะไม่ได้มา กรุงเทพฯเกือบสามป•ได้แล้ว จากนั้น คุณหญิงรัตนาพาสองสาวขึ้นไปดูห้องพัก บอกว่าคืนนี้เธอจะพาไปกินข้าวนอกบ้าน นัดผู้กองกับอภิชาติไว้แล้ว และเธอเตรียมเสื้อผ้าไว้ให้ด้วย คุณหญิงรัตนาเดินไปเป”ดตู้เสื้อผ้าออก จักจั่นโผไปเกาะตู้เสื้อผ้ามองชุดสวยด้วยความตื่นเต้น
"งั้นอาไม่รบกวนแล้ว พวกหนูจะได้เตรียมตัว อีกหนึ่งชั่วโมงจะมีช่างทำผมแต่งหน้ามานะจ๊ะ อาจัดมาให้จะได้ไม่เสียเวลากัน" คุณหญิงรัตนาว่าแล้วออกจากห้อง
จักจั่นหยิบชุดขึ้นมาทาบตัว แล้วเต้นไปรอบๆอย่างมีความสุข ดาวพลอยยิ้มมีความสุขไปด้วย เสียงมือถือของดาวดังขึ้น ลุงเดชโทร.มาเช็กว่าทั้งคู่ถึงกรุงเทพฯอย่างปลอดภัยหรือเปล่า...
คุณหญิงรัตนายิ้มพอใจเมื่อเห็นดาวกับจักจั่นแต่งชุดที่เธอเตรียมให้ สองสาวแต่งหน้าทำผมสวยงามมากผิดจากดาวกับจักจั่นที่เคยเห็นจนคุณหญิงรัตนา ออกปากว่าถ้าเจอกันข้างนอก เธอคงจำไม่ได้แน่ๆ...
ไม่ใช่คุณหญิงรัตนาคนเดียวที่จำดาวกับจักจั่นไม่ได้ อภิชาติกับฤทธิชัยก็จำไม่ได้เช่นกัน ขณะสองหนุ่มกำลังชะเง้อคอมองหาคุณหญิงรัตนา ดาวกับจักจั่นอยู่หน้าล็อบบี้โรงแรมหรูซึ่งเป็นสถานที่นัดกินข้าว ดาวกับจักจั่นเดินออกจากห้องน้ำเห็นอภิชาติหันมามองพอดี สองสาวทั้งยิ้มทั้งโบกมือให้ แต่เขาแค่ยิ้มรับตามมารยาท แล้วหันกลับไปหาฤทธิชัย สองสาวแปลกใจที่อภิชาติกับฤทธิชัยไม่เดินมาหาพวกตน
ดาวคิดว่าพวกเขาคงจำเราสองคนไม่ได้ จักจั่นบอกดาวว่ารอคุณอาหญิงที่นี่ก่อน เธอขอไปแกล้งอภิชาติสักหน่อย แล้วเยื้องกายเข้าไปหา คุณหญิงรัตนาออกจากห้องน้ำไม่เห็นจักจั่นก็ถามหา ดาวบอกว่า
"ไปหาเรื่องคุณอภิชาติกับผู้กองค่ะ โทษฐานที่จำไม่ได้"
จักจั่นทำทีเข้าไปทักอภิชาติ ขนาดอยู่ใกล้กันแค่นี้เขายังจำเธอไม่ได้ ฤทธิชัยบังเอิญเหลือบเห็นคุณหญิงรัตนายืนหลบมุมอยู่กับดาวต่างกำลังยิ้มให้ เขา ดาวเปลี่ยนไปมากสวยจนฤทธิชัยจำไม่ได้ แต่ที่รู้ว่าเป็นเธอเพราะเห็นคุณหญิงรัตนา ดาวยกนิ้วแตะปากตัวเองเป็นเชิงห้ามไม่ให้เขาบอกอภิชาติ ฤทธิชัยพยักหน้ารับรู้
จักจั่นแกล้งชวนอภิชาติคุยไปเรื่อยเปื่อย แถมทิ้งเบอร์ให้เขาโทร.กลับ อภิชาติหลงกลเมมเบอร์โทร.เอาไว้ กว่าจะรู้ว่าผู้หญิงตรงหน้าคือจักจั่น ก็ตอนที่คุณหญิงรัตนาเข้ามาสะกิด จักจั่นงอนไม่ยอมพูดกับอภิชาติ...
หลังจากกินอาหารเสร็จ อภิชาติขออนุญาตคุณหญิงรัตนาพาสาวๆไปเที่ยวต่อ คุณหญิงอนุญาตแต่ต้องขึ้นอยู่กับสาวๆด้วยว่าอยากไปหรือเปล่า จักจั่นรีบบอกว่าอยากไป ดาวแซวว่าหายโกรธอภิชาติแล้วหรือ จักจั่นยิ้มเขิน ทุกคนต่างพากันขำท่าทางของจักจั่น...
ขณะทุกคนเดินมาส่งคุณหญิงรัตนาขึ้นรถหน้าโรงแรมเจอสินชัยพอดี เขาทักทายคุณหญิงรัตนากับอภิชาติแล้วหันมาพูดกับฤทธิชัยว่าได้ข่าวว่าผู้กอง ได้รับแต่งตั้งให้เป็นผู้ดูแลความปลอดภัยงานประมูลเพชรของเขา ดาวกับจักจั่นหูผึ่ง ฤทธิชัยยอมรับว่าได้รับแต่งตั้งให้ทำงานนี้ แต่จะดูแลเพชรให้หรือเปล่ายังตอบไม่ได้
"หวังว่าคุณหญิงคงไปงานนะครับ ผมจะจัดส่งบัตรเชิญพิเศษไปให้ เพราะรายได้ส่วนหนึ่งจะสมทบให้กับมูลนิธิฯ ของคุณหญิงด้วยครับ" สินชัยยิ้มยั่ว ดาวพูดแทรกทันทีว่าคุณหญิงต้องไปแน่ สินชัยมองดาวกับจักจั่นอย่างสงสัย สองสาว จึงแนะนำตัวเองว่าเป็นหลานของคุณหญิง
"คุณอาหญิงบอกว่าจะไปดูตอนที่นางเสือมาปล้นเพชรคุณสินชัยน่ะค่ะ" ดาวจ้องหน้าสินชัยเขม็ง
"หลังจากนั้นเราจะไปฉลองกัน" จักจั่นยิ้มยั่วสินชัยคืน คุณหญิงรัตนาได้แต่มองยิ้มๆ
"แหม มีแต่ผู้หวังดีทั้งนั้น แต่รับรองได้ว่าผมได้เตรียมการทุกอย่างไว้แล้ว ต่อให้นางเสือมีจริงก็ไม่มีทางที่จะปล้นเพชรของผมไปได้...ยิ่งผมมีนายตำรวจ ฝีมือดีอย่างผู้กองฤทธิชัยอยู่ในงานด้วยยิ่งมั่นใจเป็นสองเท่า เพราะถ้าผู้กองปล่อยให้นางเสือปล้นเพชรไปได้ ต้องเสียชื่อแย่"
"ผมอาจปลื้มนางเสือมากกว่าชื่อเสียงของผมก็ได้" ฤทธิชัยโต้ไม่ยอมแพ้
"เจอกันที่งานคืนพรุ่งนี้นะครับ" สินชัยก้มหัวให้คุณหญิงรัตนา ดาว และจักจั่นแล้วผละจากไป มีบอดี้การ์ดสามคนตามประกบ ดาวมองตามจนสินชัยลับสายตา...
จากนั้น ฤทธิชัย อภิชาติกับจักจั่น และดาวไปเที่ยวกันต่อ หลังจากเต้นรำกันพอเรียกเหงื่อ ทั้งสี่คนก็ออกมานั่งคุยกันต่อที่ห้องอาหารของผับหรูแห่งนั้น หัวข้อสนทนาส่วนใหญ่จะเป็นเรื่องงานประมูลเพชรของสินชัยคืนพรุ่งนี้กับ เรื่องนางเสือ... พอเห็นสมควรแก่เวลา อภิชาติกับฤทธิชัยพาดาวกับจักจั่นมาส่งที่บ้านของคุณหญิงรัตนา สาวรับใช้รีบมาเปิดประตูรับ
"คุณหญิงรัตนาให้ทำของว่างไว้รอค่ะ ท่านให้เชิญผู้กองกับคุณอภิชาติกินของว่างก่อนแล้วค่อยกลับ"
ดาวกับจักจั่นเดินนำสองหนุ่มเข้าบ้าน สาวรับใช้เชิญทุกคนที่ห้องรับแขกก่อน จัดของว่างเสร็จแล้วเธอจะไปเรียนเชิญ จักจั่นก้าวฉับๆไปยังห้องรับแขก สังเกตเห็นมีรูปถ่ายหลายรูปตั้งอยู่บนตู้โชว์
"ไปดูรูปคุณอาหญิงดีกว่าพี่ดาว ตอนมาถึงคุณอาหญิงพาขึ้นปรู๊ดไปบนห้องพักเลย"
ดาวเกรงจะเสียมารยาท บอกจักจั่นว่ารอคุณอาหญิงก่อนดีกว่า จักจั่นเถียงว่าคุณอาหญิงตั้งรูปโชว์ให้คนเห็นอยู่แล้ว ดูสักหน่อยคงไม่เป็นอะไร อภิชาติเชิญดูตามสบาย ถ้ามีอะไรสงสัยให้ถามฤทธิชัยได้ เขาสนิทกับคุณอาหญิง แล้วเดินนำทุกคนไปที่ตู้โชว์ ดาวกับจักจั่นมองสำรวจอย่างสนใจ ดาวหยุดมองรูปถ่ายอิทธิ
ฤทธิชัยเห็นดาวสนใจ เล่าให้ฟังว่านี่เป็นรูปถ่ายของคุณอาอิทธิสามีของคุณอาหญิง ท่านถูกลอบยิงตาย ขณะพาหนูพฤกษาไปตรวจป่า หนูพฤกษาหายตัวไปตั้งแต่วันนั้น ถ้าแกยังอยู่อายุคงไล่ๆกับดาวกับจักจั่น สองสาวถึงกับน้ำตาซึมสงสารคุณอาหญิงที่ต้องเสียสามีกับลูกในวันเดียวกัน ดาวถามว่าได้ตัวคนร้ายไหม
"ศัตรูท่านอิทธิมีอยู่คนเดียวคือนายสินชัย แต่กฎหมายสาวไม่ถึง มันถึงยังลอยนวลเสนอหน้าอยู่ทุกวันนี้"
จักจั่นฟังอภิชาติว่าแล้วถึงบางอ้อทันทีว่าทำไมคุณหญิงรัตนาถึงมีท่าทีไม่ ต้อนรับสินชัย จังหวะนั้น สาวรับใช้มาเชิญทุกคนไปที่ห้องอาหาร ของว่างจัดเสร็จแล้ว...หลังจากกินของว่างกันเสร็จ ถึงเวลาที่ฤทธิชัยกับอภิชาติต้องกลับ ดาวกับจักจั่นเดินมาส่งหน้าบ้าน
"เป็นไปได้ไหมครับ ที่จะโทร.มาหาคุณดาวและคุณจักจั่น" อภิชาติถามเผื่อเพื่อนด้วย
ดาวกับจักจั่นพยักหน้ายิ้มหวานให้สองหนุ่มแทนคำตอบ จากนั้น สองสาวไปคุยกันต่อที่ห้องนอนของพวกเธอ จักจั่นถามดาวว่าจะปล้นเพชรของสินชัยและเผชิญหน้ากับฤทธิชัยจริงๆหรือ ดาวไม่มีทางเลือกยิ่งรู้ว่าสินชัยลอบทำร้ายสามีของคุณอาหญิงยิ่งปล่อยไว้ไม่ ได้ แต่ตอนนี้เธอยังไม่มีแผนอะไร เราสองคนต้องเฉยเอาไว้ก่อน ไม่ต้องถามอะไรคุณอาหญิงทั้งนั้น เดี๋ยวท่านจะยิ่งเสียใจ
"พี่ดาวไม่ติดใจเรื่องที่ลูกคุณอาหญิงหายไปในป่า แล้วลุงเดชก็เจอพี่ดาวหลงอยู่ในป่าหรือ"
"นั่นมันเรื่องในละครน้ำเน่ามากกว่า จำไว้ห้ามเอ่ยเรื่องนี้กับคุณอาหญิงเด็ดขาด พี่ไม่ต้องการให้ใครคิดว่าพี่อยากจะเกี่ยวพันกับคุณอาหญิงเพราะสมบัติของ ท่าน อีกอย่างคุณอาหญิงมีคุณอภิชาติกับผู้กองตามหาคุณพฤกษาอยู่แล้วจำไม่ได้หรือ เรื่องการวิเคราะห์รูปภาพของคุณพฤกษาที่ผู้กองเล่าให้เราฟัง"
ดาวสัมผัสได้ว่าคุณหญิงรัตนากำลังมาหา รีบยกมือเป็นเชิงให้จักจั่นหยุดพูด จังหวะนั้น มีเสียงเคาะประตูห้องดังขึ้น ดาวกำชับจักจั่นอีกครั้งว่าเรื่องทุกอย่างต้องจบแค่นี้เราต้องทำให้คุณอา หญิงสบายใจที่สุด จักจั่นพยักหน้ารับคำ ดาวไปเปิดประตูห้อง คุณหญิงรัตนาเดินยิ้มเข้ามาบอกว่าพรุ่งนี้จะพาไปช็อปปิ้ง
"ดาวเกรงใจคุณอาหญิงจัง"
"ไม่ต้องเกรงใจจ้ะ อาถูกชะตากับหนูทั้งสองเหมือนลูกเหมือนหลานไม่ว่าพวกหนูจะเป็นลูกใคร"
"ดาวก็ถูกชะตาคุณอาหญิงอย่างบอกไม่ถูก ดาวจะรักและเคารพคุณอาหญิงไม่ว่าใครจะคิดอย่างไร"
จักจั่นเองรู้สึกเหมือนดาวเช่นกัน คุณหญิงรัตนายิ้มน้ำตาคลอด้วยความตื้นตันใจ โผกอดสองสาวไว้ในอ้อมกอด ดาวกับจักจั่นต่างดีใจที่ทำให้คุณอาหญิงของพวกเธอมีความสุข...
ระหว่างที่จักจั่นกับดาวกำลังเตรียมตัวเข้านอน เสียงมือถือของทั้งคู่ดังขึ้นเกือบจะพร้อมกัน สองสาวต่างคว้ามือถือของตัวเองแล้วโดดขึ้นเตียง ฤทธิชัยโทร.มาราตรีสวัสดิ์ดาว ขณะที่อภิชาติโทร.มากู๊ดไนต์จักจั่น สองสาววางสายแล้วนั่งอมยิ้มอย่างมีความสุข...
ครู่ต่อมา อภิชาติโทร.หาเพื่อนรัก ถามว่าคืนพรุ่งนี้จะเอาอย่างไร ฤทธิชัยอยากให้อภิชาติคอยอยู่ใกล้ๆคุณอาหญิงกับพวกสาวๆ อภิชาติกระเซ้าว่าจะให้เขาคอยดูแลความปลอดภัยให้คุณอาหญิงหรือคอยระวังว่า ดาวจะกลายเป็นนางเสือกันแน่ ฤทธิชัยให้เขาทำทั้งสองอย่าง แล้ววางสาย เดินไปที่หน้าต่างห้องพัก
"คุณดาว คุณคือใครกันแน่...น้องษาหรือว่านางเสือ"
ooooooo
เช้าวันใหม่ ในป่ารกทึบใกล้เขตบ้านดอนเสือ สินชัยทำทีเป็นส่งรถบรรทุกของเถื่อนเข้ามาวิ่งล่อนางเสือ ลุงเดชรู้ทันว่าสินชัยอยากรู้ว่านางเสืออยู่ที่ไหน ถ้านางเสือไม่เล่นงานพวกสินชัยที่นี่ก็เท่ากับว่านางเสือจะบุกงานประมูลเพชร ลุงเดชวางแผนหลอกให้พวกนั้นสับสน โดยจะให้ไผ่ปลอมเป็นนางเสือจัดการพวกมัน
"ลุงเดชอย่าบอกนะว่าจะให้ผมแต่งตัวเป็นผู้หญิง"
"ไม่ต้องถึงขนาดนั้นหรอก แค่ให้สายฟ้าออกมาคำราม ไผ่โดดไปโดดมาให้เร็วหน่อย พวกมันก็คิดว่านางเสือมาเล่นงานพวกมันแล้ว"
"ก็ได้ งั้นเย็นนี้เจอกันครับ ผมจะรีบโทร.บอกน้องดาว" ไผ่ว่าแล้วกลับไปขึ้นรถมอเตอร์ไซค์ขับออกไป...
ในเวลาไล่เลี่ยกัน ที่ท่ารถบ้านดอนเสือ จันจิราหลานสาวของป้าเนียนกำลังมองหารถรับจ้างไปส่งสถานีอนามัย แต่ถูกพวกนักเลงเข้ามาลวนลาม จันจิราสู้สุดฤทธิ์ไม่ให้เสียชื่อป้าเนียน ขณะกำลังเสียทีให้พวกนักเลง ไผ่เข้ามาขวาง จัดการพวกนั้นสลบเหมือด จันจิราขอบคุณชายหนุ่มที่มาช่วย แล้วหันไปทางที่รถตุ๊กตุ๊กจอดถามว่ามีรถคันไหนจะไปส่งเธอที่สถานีอนามัยได้บ้าง คนขับรถตุ๊กตุ๊กร้องเรียกให้จันจิราขึ้นรถ ไผ่ร้องเรียกไว้
"เดี๋ยว...คุณจะไปที่สถานีอนามัยหรือครับ...ผมยินดีจะไปส่งครับ"
"ฉันรู้ว่านายช่วยฉัน ขอบใจแต่ขอโทษนะ ฉันไม่ง่ายขนาดนั้น" จันจิราสะบัดหน้าเดินมาขึ้นรถตุ๊กตุ๊ก
ไผ่ยิ้ม แล้วรีบกลับมาที่รถมอเตอร์ไซค์ ขับทะยานออกไป...พักใหญ่ๆ จันจิราถึงสถานีอนามัย เห็นชายหนุ่มที่ช่วยตนเองยืนอยู่ คิดว่าเขามาดักรอเธอ จันจิรามองไผ่อย่างเอาเรื่อง
ooooooo
หลังจากคุณหญิงรัตนา ดาว และจักจั่นเดิน
ช็อปปิ้งเสร็จ ดาวขอร้องให้คุณหญิงช่วยพาไปโรงแรมที่จัดงานประมูลเพชรคืนนี้ อยากไปดูทางหนีทีไล่ เผื่อมีการปล้นเพชรจริงๆ จะได้พาคุณอาหญิงหลบออกมาได้ทันกาล คุณหญิงรัตนาขอบใจดาวที่พูดความจริงว่าจะไปดูทางหนีทีไล่ แทนที่จะบอกว่าไปธุระอย่างอื่น ดาวกับจักจั่นสาบานว่าจะไม่มีวันโกหกคุณอาหญิงเด็ดขาด คุณหญิงรัตนายิ้มพอใจ...
ในเวลาต่อมา รถของคุณหญิงรัตนามาถึงโรงแรมที่จัดงาน มีตำรวจทั้งในและนอกเครื่องแบบเต็มไปหมด ทางเข้าโรงแรมมีด่านตำรวจคอยตรวจรถทุกคันที่แล่นผ่าน ดาวเก็บทุกรายละเอียดไม่ให้ตกหล่น ก่อนจะเข้าห้องล็อบบี้มีเครื่องตรวจอาวุธตั้งอยู่ ดาวกับจักจั่นกวาดตามองไปรอบๆ เห็นฤทธิชัยเดินเข้ามาหา
"สวัสดีครับคุณอาหญิง ทำไมมาแต่วันเลยครับ งานเริ่มหนึ่งทุ่มนะครับ"
"อารู้จ้ะ...แต่พวกเรามาดูทางหนีทีไล่" คุณหญิงรัตนากระซิบกระซาบ
ฤทธิชัยสงสัยว่าทางหนีทีไล่อะไร คุณหญิงรัตนาให้ไปถามดาวกับจักจั่นเอาเอง ฤทธิชัยกวาดตามองไปรอบๆก่อนจะชวนทั้งสามคนไปคุยกันที่อื่น เดี๋ยวคนของสินชัยได้ยินเข้าจะคิดว่าเรามาปล้นเพชร ฤทธิชัยพาทุกคนมานั่งแถวมุมสงบของโรงแรม แล้วถามดาวว่าที่พูดเมื่อกี้เรื่องจริงหรือเปล่า ดาวพยักหน้า
"งั้นคุณจักจั่นอยู่เป็นเพื่อนคุณอาหญิงที่นี่นะครับ ผมจะพาคุณดาวไปดูทางหนีทีไล่"
ฤทธิชัยเดินหน้าเครียดนำดาวออกไป ระหว่างทางไปห้องจัดงาน เขาหันมาถามดาวว่านึกอย่างไรถึงพาคุณอาหญิงมาดูทางหนีทีไล่ ดาวรู้ดีว่างานนี้ต้องมีเรื่องแน่ๆจึงไม่ต้องการให้คุณอาหญิงติดอยู่ในงานจนอาจถูกลูกหลงหรือถูกคนของสินชัยลอบทำร้าย ฤทธิชัยว่ามีเขาอยู่ทั้งคน ไม่มีใครทำอะไรคุณอาหญิงได้แน่ หรือเธอคิดว่าเขาไม่มีฝีมือพอจะจัดการเรื่องนี้ ดาวไม่ได้คิดแบบนั้น แค่อยากจะช่วยแบ่งเบาภาระของเขา
"ดาวรู้ค่ะว่าผู้กองห่วงคุณอาหญิง ห่วงทุกคน แต่ดาวก็...เอ่อ...ห่วงผู้กอง ดาวอยากช่วยผู้กองเหมือนกันนี่ค่ะ" ดาวยิ้มหวาน มองเขาด้วยความจริงใจ ฤทธิชัยถึงกับใจละลาย ลืมตัวดึงหญิงสาวเข้ามาใกล้
"คุณดาวยิ้มหวานอย่างนี้ ผมก็แย่น่ะสิครับ"
"งั้นคืนนี้ดาวจะระวัง ยิ้มให้แต่คนอื่น ยิ้มให้ผู้กองเดี๋ยวผู้กองเสียสมาธิ นางเสือหนีไปได้ผู้กองจะแย่"
"ไม่เป็นไรครับ ถ้าเห็นรอยยิ้มหวานของคุณดาวแบบนี้ ถึงจะจับนางเสือไม่ได้ก็ไม่เป็นไรครับ"
ดาวยิ้มหวานอีกครั้ง ฤทธิชัยอดใจไม่ไหวดึงเธอเข้ามากอด ทั้งสองต่างอยู่ในอ้อมกอดของกันและกัน พลัน เสียงวิทยุสื่อสารของฤทธิชัยเชิญเขาไปที่ห้องจัดงาน ทั้งสองคลายวงแขนออกจากกัน ฤทธิชัยคว้าวิทยุสื่อสารที่เหน็บไว้ ด้านหลังขึ้นมาตอบกลับว่ากำลังจะไป...
ขณะเดียวกัน ที่สถานีอนามัยบ้านดอนเสือ จันจิรายังหน้าหงิกใส่ไผ่ แม้ป้าเนียนจะแนะนำทั้งคู่ให้รู้จักกันแล้วก็ตาม จันจิรากำลังเรียนพยาบาลที่กรุงเทพฯ ช่วงนี้แวะ มาเยี่ยมบ้าน ไผ่ยังไม่ทันจะอ้าปากถามอะไรเสียงมือถือของเขาดังขึ้น ลุงเดชโทร.มาถามว่าโทร.หาดาวหรือยัง ไผ่ลืมสนิท รีบขอตัวออกไปโทรศัพท์...
ฤทธิชัยพาดาวมายังห้องจัดงานซึ่งอยู่ถัดจากดาดฟ้าของโรงแรม ผนังห้องเป็นกระจกโดยรอบ มีทางเข้าออกทางเดียว จังหวะนั้น เสียงมือถือของดาวดังขึ้น ฤทธิชัยแซวว่าเพิ่งมากรุงเทพฯแค่วันเดียวมีหนุ่มโทร.หาแล้วหรือ ดาวยิ้ม บอกว่าหนุ่มชื่อไผ่ ฤทธิชัยออกไปรอหน้าห้องปล่อยให้ดาวคุยโทรศัพท์เพียงลำพัง
"ว่าไงพี่ไผ่ โทร.มาได้จังหวะพอดี กำลังสำรวจห้องจัดงานประมูลเพชรอยู่...โอเค ว่ามา..."
ดาวฟังไผ่พูดพลางเดินสำรวจไปรอบๆห้อง เห็นมีประตูเล็กๆอีกบานหนึ่งด้านหลัง เหลียวซ้ายแลขวาเห็นปลอดคน รีบเปิดประตูเข้าไป พบว่าเป็นห้องพักอาหารและเครื่องดื่ม มีประตูทะลุออกไปข้างนอกได้ ดาวค่อยๆแง้มประตูนั้นออกไป เจอคนของ สินชัยยืนกระจายกันอยู่เป็นจุดๆ รีบหลบกลับไปที่ห้องจัดงาน
"โอเค...ทำตามแผนของลุงเดชได้เลย แค่นี้ก่อนนะ" ดาววางสาย
สักพัก ฤทธิชัยกลับเข้ามา สองหนุ่มสาวพากันลงมาที่ล็อบบี้ เจอสินชัยพร้อมบอดี้การ์ดสามคน สินชัยแดกดันว่าเห็นผู้กองควงสาวอารมณ์ดีแบบนี้เขาค่อยสบายใจหน่อย แสดงว่างานคืนนี้ เพชรของเขาต้องปลอดภัยแน่ๆ ฤทธิชัยสวนทันทีว่าที่เขาอารมณ์ดีแบบนี้ อาจเป็นเพราะเขาไม่สนใจเรื่องเพชรพวกนั้นก็ได้
"ผมรู้ ผมเองก็มีแผนของผมเหมือนกัน...ยินดีที่ได้พบกันอีก" สินชัยก้มหัวให้ดาว แล้วเดินจากไป
"เป็นครั้งแรกที่ผมอยากให้งานของผมผิดพลาด... โดยเฉพาะงานคืนนี้" ฤทธิชัยหน้าเครียด...
ทอมพาลินจงมือสังหารสาวสวยจากฮ่องกงมาพบ
สินชัยที่ห้องพักรับรองหรูภายในโรงแรมที่จัดงาน สินชัยยิ้มพอใจ ลินจงจะเป็นส่วนหนึ่งในแผนปราบนางเสือของเขาคืนนี้...
ในป่าลึกเขตบ้านดอนเสือ ลุงเดชกับไผ่เดินตามแผนที่วางไว้ สายฟ้าส่งเสียงคำรามก้อง พร้อมกับร่างของไผ่ในชุดดำแวบไปแวบมา สร้างความปั่นป่วนจนคนร้ายแตกกระเจิง พวกนั้นหลงกลคิดว่าถูกนางเสือโจมตี
ooooooo
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น